Iniekcje rys i styków roboczych

Przerwy, które powstają w konstrukcjach budowlanych to dosyć powszechne zjawisko. Mogą pojawić się już na etapie stawiania danego obiektu, jednak najczęściej ujawniają się dopiero po pewnym czasie. Wtedy wychodzą na wierzch różne wady konstrukcyjne lub defekty wynikające z powodu słabego materiału. Jest to także widoczne w konstrukcjach żelbetowych, które są wykorzystywane przy budowie dużych budynków, mostów i innych obiektów. 

W jakich warunkach powstają rysy w betonie? Jakie są ich skutki? 

Rysy powstają w betonie, gdy w początkowym okresie wiązania beton jest jeszcze plastyczny. Ma to także miejsce w okresie twardnienia i późniejszego wysychania. Powodem występowania spękań są zmiany temperatury, osiadanie budynku lub efekt korozji betonu. To ostatnie zjawisko może mieć trzy różne przyczyny: 

• klimatyczne – w wyniku pojawienia się mrozu,  
• wewnętrzne – jako reakcja alkaliów, które znajdują się w cemencie, 
• siarczanowa – powstaje w efekcie działania roztworów wody z siarczanami, które zwiększają swoją objętość. 

Za jedną z przyczyn pękania betonu można też uznać błędy popełnione przez projektanta lub wykonawcę. Można do nich zaliczyć m.in. nieprawidłowo wykonane szczeliny dylatacyjne. 

Do osobnej kategorii zalicza się przyczyny, które występują w wyniku późniejszej eksploatacji. Mogą to być posadzki, które są obciążone poprzez intensywny ruch pieszych i pojazdów w magazynach lub zakładach przemysłowych. Jeśli te rysy i szczeliny nie zostaną wypełnione, to będą utrudniać ruch i zmniejszać efektywność ciągów komunikacyjnych. Można też wspomnieć zagrożenie bezpieczeństwa pracy i większe ryzyko wystąpienia wypadków. 

Przyczyną powstawania rys może być w końcu woda, która gromadzi się w stropach, miejscach do parkowania oraz w obiektach, które mają ciągły kontakt z wilgocią. Jeśli beton jest wymywany, to zwiększa się ryzyko korozji i zniszczenia konstrukcji. 

Jak wygląda klasyfikacja rys i spękań? 

Aby skutecznie przeciwdziałać lub niwelować efekty powstawania przerw w betonie, można wykorzystać iniekcje rys i styków roboczych. Jednak zawsze warto znać ich charakterystykę. Wtedy łatwiej można określić stopień zagrożenia dla bezpieczeństwa obiektu. Specjaliści zajmują się także takimi kwestiami, jak głębokość rys, ich stabilność oraz stan przegrody pod względem wilgotności. Wyróżnia się następujące typy rys, które są zgodne z normami przewidzianymi przez polskie prawo: 

• rysy suche – w zagłębieniu i na ściankach nie ma w ogóle wody, 
• rysy wilgotne – w pęknięciu nie ma wody, która zbiera się na ściankach bocznych. Rysa ma lekkie zabarwienie, 
• rysy mokre – stojąca woda jest wyraźnie obecna wewnątrz rysy, 
• wypływ wody z rysy – pęknięcie jest źródłem przecieku. 

Jakie rozwiązania są stosowane do iniekcji w konstrukcjach żelbetowych? 

Skutecznymi metodami, która mogą wypełnić luki, są iniekcje rys i styków roboczych. W tym wypadku wykorzystywane są różne materiały: 

• żywice poliuretanowe, 
• żywice akrylowe, 
• żywice epoksydowe. 

Są to uszczelnienia, które wykonuje się w suchych warunkach lub z wykorzystaniem wody – także pod dużym ciśnieniem. Wybór metody zależy przede wszystkim od szerokości rysy, parametrów substancji, która będzie wstrzykiwana oraz jej lepkości. 

Jakie są główne cele stosowania iniekcji? 

Iniekcje rys i styków roboczych wykorzystuje się do wypełniania i naprawianie ubytków. Istnieje kilka różnych celów, które spełnia zabieg iniekcji. Zazwyczaj mogą być osiągane jednocześnie, jednak nie zawsze jest to możliwe: 

• zamykanie rysy – dzięki temu powstaje bariera, która utrudnia przenikanie substancji zwiększających korozję, 
• uszczelnianie ruchomych rys – wykonywane dla elastycznych połączeń, np. dla dylatacji, 
• uszczelnianie struktury konstrukcji – dzięki temu woda nie wnika do budynku i jej obecność może być skutecznie wyeliminowana, 
• wzmacnianie połączeń nośnych – pozwala uciąglać konstrukcję, przez co lepiej znosi naprężenia o charakterze rozciągającym lub ściskającym.  

Uwieńczeniem iniekcji jest uznanie budowy za trwałą. Oznacza to, że jeśli w okresie użytkowania konstrukcja spełnia wymagania nośności, stateczności i jest w pełni użyteczna to może być oddana do eksploatacji.