Iniekcje w budownictwie

Iniekcje w budownictwie

Rysy, przerwy czy miejsca styku to chleb powszedni branży budowlanej. Są elementami które zagrażają integralności obiektów architektonicznych i mogą poważnie zagrozić realizacji planów budowy. Wpływają również na bezpieczeństwo fachowców i osób korzystających z nieruchomości. Najprostszą, a zarazem najbardziej czasochłonną metodą do usuwania nieszczelności jest rozbiórka lub stosowanie podpór bądź wzmocnień. Czy są to jedyne, skuteczne metody? 

Iniekcje w budownictwie – co to jest? 

Wprowadzenie płynnej substancji do wrażliwego obiektu noszą nazwę iniekcji w budownictwie. Po uprzednim dokonaniu odwiertów, do określonego obszaru wtłacza się iniekt, czyli spoiwo do wzmacniania konstrukcji. W momencie pompowania, ta substancja ma płynną postać, jednak, gdy znajdzie się we właściwym miejscu, zaczyna twardnieć. W ten sposób stabilizuje się całą strukturę obiektu i zwiększa jej bezpieczeństwo. 

Jest to technologia bezinwazyjna, co oznacza, że usuwa wszystkie przyczyny i skutki słabości konstrukcji bez zmiany jej położenia. Obiekty, które są poddawane tej metodzie, mogą być cały czas używane. Tymczasem jest to niemożliwe w przypadku prowadzenia robót ziemnych lub rozbiórkowych. 

Jakie są największe korzyści stosowania iniekcji w budownictwie? 

Iniekcje w budownictwie pozwalają optymalizować koszty, ponieważ są wykonywane tylko w pewnej części obiektu. Nie wymagają pełnego dostępu do całej budowy. Dzięki temu zajmują dużo mniej czasu – w przeciwieństwie do tradycyjnych metod budowlanych. Mają także więcej zalet: 

• są objęte gwarancją wykonania – która może trwać przez wiele lat, 
• eliminują przyczyny powstawania wypadków lub katastrof o charakterze budowlanym, 
• przyczyniają się do stabilizacji gruntu, 
• wzmacniają obiekty architektoniczne, które w innym wypadku nadawałyby się do rozbiórki, 
• mogą być używane w środowisku o dużym nawodnieniu – np. w budownictwie podziemnym, 
• w stosunkowo krótkim czasie przywracają obiektom wytrzymałość, 
• świetnie nadają się do uszczelniania trudno dostępnych miejsc. 

Iniekcje mają doskonałe właściwości gazo- i hydroizolacyjne. Mogą być wykorzystane do w technologii LDP, czyli wtłaczania iniektu na bardzo duże odległości – maksymalnie do 5 km. 

Gdzie najczęściej używane są iniekcje w budownictwie? 

Liczba zastosowań metody iniekcyjnej w branży budowlanej jest doprawdy imponująca. Z tego powodu jest coraz częściej spotykana i staje się bardziej popularna. Dzięki temu, że jest bezinwazyjna i relatywnie tania, może być używana do wielu obiektów: 

• do uzupełnienia rys, pęknięć oraz przerw roboczych w różnych obszarach architektury – w pracach ogólnobudowlanych oraz prowadzonych pod ziemią, 
• przy tworzeniu przepon w murach, 
• do dopełnienia pęknięć oraz mikrorys w różnych typach betonu, 
• do izolacji przejść szczelnych oraz przepustów, 
• do poprawy parametrów dylatacji, 
• do wzmacniania palisad, ścian szczelnych oraz konstrukcji na styku z gruntem, 
• do poprawiania struktury materiałów, które są porowate i mają zbyt małe zagęszczenie.  

Iniekcje w budownictwie są wykorzystywane w zależności od środowiska, w którym są implementowane. Wpływa na to indywidualny typ konstrukcji, materiał budowlane z których powstał obiekt oraz obecności wody. 

Najważniejsze typy iniekcji stosowanych w branży budowlanej 

Różnią się ze względu na rodzaj tworzywa, które jest wtłaczane do otworów, wysokość ciśnienia w aplikatorach oraz od miejsca przeznaczenia. Do profesjonalnych metod, jakie są najczęściej używane w budownictwie, należą: 

• techniki kurtynowe – pozwalają na tworzenie zaawansowanych izolacji do obiektów pionowych lub poziomych. Jest to bezwykopowy sposób radzenia sobie z uszczelnianiem miejsc, które są szczególnie narażone na występowanie wilgoci, 
• metody wgłębne – służą do wypełniania struktur betonowych oraz żelbetonowych. Bardzo szybko przywracają funkcjonalność pomieszczeń, które zostały poddane niszczącemu działaniu wody, 
• iniekcje ciśnieniowe – stanowią najbardziej uniwersalne iniekcje w budownictwie. Mogą być stosowane do stabilizacji gruntu, uzupełniania elementów konstrukcyjnych oraz wypełniania spękań i zarysowań, 
• metody krystaliczne – wykorzystywane do osuszania murów, które zostały poddane kapilarnemu podciąganiu wody z gruntu. Sprawdzają się także do hydroizolacji zalanych obiektów.  

Zalety

• brak konieczności pełnego dostępu do konstrukcji;
• bezinwazyjność wykonania;
• krótki czas realizacji;
• długoletnia gwarancja;
• gwarancja wykonania
• możliwość stosowania na czynnych obiektach;
• optymalizacja kosztów;